حیاط همسایگی، راز صمیمیت و آرامش همسایگان

یکی از بخش‌های مهم زیست شهر، حیاط همسایگی آن است. آنچه در حیاط همسایگی رخ می‌دهد، روابطی است که در نتیجه آنها، شناخت همسایه‌ها از یکدیگر بالا رفته و به مرور زمان صمیمیت و محبت میان آنها افزایش پیدا می‌کند.

اما در این مطلب بنا داریم همه رویاهایی که به صورت ذهنی و تئوریک در مورد حیاط همسایگی و محاسن محله در طرح زیست شهر بیان می‌کنیم را بسیار ملموس‌تر به تماشا بنشینیم.
آنچه در این مطلب خدمت شما عزیزان ارائه می‌شود، بخشی از یک سریال قدیمی است که در سال ۱۳۶۴ ساخته شده است.

گاهی یک عکس حامل صدها پیام است و بالاتر از آن گاهی یک فیلم می‌تواند منتقل کننده محتواهای یک کتاب باشد. به عبارت دیگر به جای آنکه بعضی مفاهیم را به صورت تئوری و ذهنی به مخاطب منتقل کنیم می‌توانیم آنها را در قالب یک داستان یا رمان یا فیلم برای آنها به نمایش بکشیم.

سریال سایه همسایه که حدود ۳۸ سال قبل از نگارش این مطلب ساخته شده است، روایتگر زندگی طبیعی مجموعه‌ای از همسایگان است که در یک محیط همسایگی و محله، سالهاست در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند و در غم و شادی و گشایش و مشکلات هم شریک هستند.
به نوعی شاید بتوان گفت این سریال به تصویر کشنده‌ی بخشی از میراث فرهنگی ما ایرانیان است که متاسفانه در چند دهه اخیر به علت سرعت‌گرفتن مدرنیته و سبک جدید سکونت (آپارتمان نشینی) به قدری از آن فاصله گرفته‌ایم که برای ما چیزی شبیه رؤیا شده است. 

روابط صمیمانه، آرامش حاکم بر محله، دستگیری از همسایه، انتقال تجربیات، محبت‌های بی دریغ و موارد بسیار دیگر از جمله موضوعات مهمی است که در این فیلم به تصویر کشیده شده است.

بسیاری از مواردی که به عنوان کاربرد و مزایای حیاط همسایگی و محله‌محوری در زیست شهر عنوان می‌شود را می‌توان به شکل کاملا ملموس و هنری در این فیلم مشاهده کرد.

آنچه خدمت شما تقدیم می‌گردد قسمت اول از سریال «سایه همسایه» است که بعد از اصلاح رنگ و آماده‌سازی، نکات مورد توجه در هر بخش نیز به صورت توضیحات، اضافه شده است.
در قسمت چهارم این سریال نیز مسئله «غریبه‌ی پرسه‌زن» به زیبایی به نمایش درآمده است که دیدن آن قسمت هم خالی از لطف نیست؛ اما سایر قسمت‌های سریال از این نظر حاوی نکته جدید و مفید دیگری نیست.