اما در جامعه امامت-امت -که «رقابت»، رابطه محوری جامعه نیست- این بازار است که تابعِ کاربری‌هایی دیگر تعریف می‌گردد که امکان محوریت رابطه ایثار و محبت را فراهم نماید.
مفاهیمی همچون اقتصاد صلواتی و اقتصاد هدیه و … در چنین بستری جایگاه بسیار بالاتری نسبت به رقابت و طمع خواهند یافت.

به همین دلیل در طراحی کاربری‌های شهری نیز، بدنه‌های اصلی و نقاط جذاب و دعوت کننده، نه به بازار رقابتی که به بناهای عام المنفعه و کالبدهایی اختصاص میابند که بستر تحقق این نوع روابط خیر و احسانند.
جنب و جوش و تکاپو در این جامعه، بیش از آنکه برای دستیابی به نفع فردی باشد، برای یاری‌گری، دگرخواهی و رهایی انسان از اسارت سرمایه‌داری است. به همین منظور در طراحی کالبدی زیست شهر نیز، بازارها ویترین و نمای اصلی شهر را تشکیل نمی‌دهد بلکه با ایده‌هایی نظیر گودال باغچه، بازار در محلی قرار می‌گیرد که هم به سهولت برای متقاضیان قابل دسترس بوده و هم تحریک و جلب توجهی بیش از نیاز ننماید.
علاوه بر این به منظور کاهش رانت فضا، الگوهایی نظیر بازار روز نیز استفاده می‌گردد.
نمونه هایی از کشورهای مختلف را در ادامه مشاهده میکنید.